Kazimierz Kremer

                                                        

            Kazimierz Kremer urodził się 12.01.1929 r. w Ligocie, w powiecie krotoszyńskim.

    Pochodził z rodziny chłopskiej, wychowywał się w rodzinnym Zieleńcu, w miejscowości położonej w Puszczy Nadnoteckiej.

    Był najstarszym dzieckiem spośród czworga dzieci Jana i Rozalii Kremerów.

    Do szkoły podstawowej uczęszczał w Zieleńcu. Lata nauki obejmują okres wojenny.  

      

                                       

                                                                        I Komunię św. przyjął w 1939 r.

    W trakcie trwania zajęć katechetycznych ówczesny ksiądz prowadził z dziećmi tajne nauczanie, za co został zatrzymany
i wywieziony do obozu koncentracyjnego, z którego już nie powrócił. Dla małego chłopca powyższe wydarzenie było wielkim wstrząsem.

    Po zakończeniu nauki w szkole podstawowej w roku 1946 podjął dalszą edukację w Powiatowym Gimnazjum w Drezdenku
i zamieszkał w internacie.

        

 Początki w nowym środowisku dla chłopca pochodzącego ze wsi, posługującego się w mowie gwarą poznańską były bardzo trudne.Bardzo dużo wysiłku wkładał w naukę języka polskiego, by móc w przyszłości posługiwać się poprawną polszczyzną w mowie i w piśmie.

   Trzeciego  sierpnia 1948 r. wstąpił do Związku Młodzieży Polskiej. 15.04.1949 r. jako uczeń drugiej klasy gimnazjum wstąpił do Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”. Latem tego samego roku brał udział w odbudowie Warszawy ze zniszczeń wojennych.

   W trakcie pobytu w gimnazjum kształtował się charakter młodego Kazimierza: pracowitość, sumienność, odpowiedzialność, cierpliwość, rozwaga, życzliwość oraz empatia.

     Po zakończeniu szkoły w roku 1949 rozpoczął pracę jako nauczyciel w Goszczanowie.

     W czasie swojej pracy w Goszczanowie  poznał Genowefę Strojek (nauczycielkę), która została jego żoną.

    W 1953 r. młodzi małżonkowie zostali przeniesieni na nasz teren. Zamieszkali w Żabicku. Kazimierz Kremer objął stanowisko kierownika mieszczącej się w  pałacu szkoły w Bobrówku.

 

Żona p. Kremera uczyła młodsze dzieci w szkole w Żabicku.

        

                      Początki pracy w szkole w Bobrówku -                             Rozpoczęcie roku szkolnego 1956/1957
                                            rok 1954.
 

    Szkoła w Bobrówku, jaką przyszło kierować p. Kremerowi nie spełniała podstawowych standardów (przeciekający dach, nieszczelne okna, brak dobrego ogrzewania). W marcu 1957r. ówczesne władze kuratoryjne, po przeprowadzonej kontroli, podjęły decyzję o budowie nowego obiektu szkolnego. W budowę szkoły p. Kremer zaangażował się bez reszty. Dwa lata później 28.08.1959 r. z udziałem władz gminnych i powiatowych dokonano uroczystości otwarcia nowego obiektu szkolnego.

 

    Kazimierz Kremer nie tylko zarządzał placówką, ale również nauczał historii i wychowania obywatelskiego. Doskonaląc swój warsztat metodyczny podjął zaoczne studia na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale historii.

    

                 Legitymacja studencka - 1972 r.                                         Na lekcji historii - 1980 r.                                           

     Sprawy szkoły dla p. Kremera  były priorytetem. Dokonał jej rozbudowy, wyposażył placówkę w pomoce dydaktyczne,
o których mogły tylko marzyć inne szkoły.

    Jako kierownik wymagał bardzo dużo od siebie, ale również wymagał od podwładnych. Wielki nacisk w swojej pracy kładł nawy chowanie młodzieży, cenił sobie pracowitość i odpowiedzialność.

    Funkcję kierowniczą piastował do roku 1973, po czym przeszedł na pełny etat  nauczycielski i pracował zgodnie ze swoimi kwalifikacjami.

    W roku 1984, po 35 latach pracy przeszedł na emeryturę.

                                         Uczniowie i nauczyciele dziękują swojemu wychowawcy i koledze - 1984 r.

    Jako emeryt czynnie zajął się pszczelarstwem , został skarbnikiem Koła Pszczelarskiego w Bobrówku, później  jego prezesem, aż do roku 2000.

    Za działalność w Kole Pszczelarskim został odznaczony Złotym Znakiem Polskiego Związku Pszczelarskiego, medalem ks. dr  Dzierżono, tuż przed śmiercią został uhonorowany najwyższym wyróżnieniem „Statuetką” PZP.

    Był również aktywnym działaczem Polskiego Stronnictwa Ludowego, odbudował jego strukturę na terenie naszej gminy. Za swoją działalność  został uhonorowany wysokim odznaczeniem między innymi medalem Wincentego Witosa, oraz odznaką Terenowy Opiekun Społeczny.

    W swoim życiu i pracy kierował się własnym etosem moralnym. Wychował wiele pokoleń. Całe życie związany był
z Bobrówkiem, dla niego żył i pracował.

    Credo p. Kremera brzmiało: „Człowiek nie rodzi się po to, by żyć dla siebie, lecz po to, by służyć innym”.

        Kazimierz Kremer zawsze utożsamiany był z Bobrówkiem, a Bobrówko utożsamiane było z Kremerem. Do końca żył sprawami szkoły, żywo się nimi interesował, służył pomocą i dobrą radą późniejszym dyrektorom. Zmarł 21.10.2010 r. Jego śmierć była dla wszystkich ogromnym zaskoczeniem. Odszedł w wieku 81 lat.  Miał głowę pełną pomysłów i planów.

K.Kremer_Prezentacja(1).pptx